Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 3, Warszawa 1882, s. 392-393.
Korczmin (po rusku Korczmyn), wś w pow. Rawa ruska, 30 kil. na płd. od Rawy, 12 kil., na płn.-wsch. od sądu pow. w Uhnowie, a 10 kil. na płn.-zach. od urzędu poczt, w Bełzie, na granicy pow. Na płn. leżą Staje, na płd.-zach. Korczów, na zach. Szczepiatyn, na płn. Krzewica i Wasylów wielki, na wsch. Machnówek (w pow. sokalskim). Przez środek obszaru płynie pot. Rzeczyca (zwany przez ludność pospolicie Swynoryją), dopływ Sołokiji. Wchodzi on tu z Szczepiatyna i płynie od zach. na wsch, a potem na płd.-wsch. do Machnówka. W dolinie potoku, przy granicy wsch. obszaru, leżą zabudowania wiejskie, na płd. od nich cegielnia i leśniczówka. Na płd.-zach. od zabudowań wiejskich leży folwark. Zresztą leży na prawym brz. Rzeczycy las (Nawrycze i Wielki las), a tylko wzdłuż płn. granicy pastwisko. Na lew. brz. Rzeczycy leżą orne pola i pastwiska. Własność większa(Felicyi Serwatowskiej) na roli or. mr. 459, łąk i ogr. mr. 114, pastw, mr. 4, lasu mr. 813 (las przeważnie dębowy); własność mniejsza roli orn. mr. 874, łąk i ogr. mr. 187, pastw, lichego mr. 24. Według spisu z r. 1880 było 809 mk. w gminie, 78 na obszarze dwor. (obrz. gr.-kat., z wyjątkiem 40 rz.- kat). Parafia rz.-kat. w Żniatynio, gr.-kat. w miejscu, należy do dekanutu bełzkiego, dyec. przemyskiej, i ma filie w Machnówku i Krzewicy (al. Szczewicy). We wsi jest cerkiew, pod lasem zaś jest kaplica postawiona w r. 1862 ze składek gromady, z odpustem wdzień Uśpienia M. B. W tej kaplicy znachodzi się cudowny obraz M. B. We wsi jest szkoła elementarna jednoklas., piękny dwór i młyn wodny o 2-ch kamieniach. Z rzemieślników są: kowal, szewc, stelmach i kilku tkaczów. Wieś istnieje przeszło 300 lat, jak to widać z napisu w cerkwi
[s.393]
umieszczonego, W obrębie tej gminy, w tak zwanym Wielkim lesie, znajdują się kurhany, wewnątrz piaskiem wyłożone, w których jednak dotąd nic nie znaleziono. Na granicy Szczepiatyna, Korczmina i Korczowa jest „Mogiła” zwana „za Kurhanami”, dziś znacznie uszkodzona i nie do poznania lasem porośnięta. Do powyższego opisu podał kilka szczegółów p. Jan Mirkowski. Lu. Dz.
Zostaw odpowiedź
Chcesz przyłączyć się do dyskusji?Nie krępuj się!