Uszyca

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 12, pod red. B. Chlebowskiego, Warszawa 1892, s. 858.

Uszyca1.) zwana też Uszyca Starą al. Wiel­ką, rzeka, w gub. podolskiej, lewy dopływ Dniestru. Bierze początek w pow. proskurowskim między wsią Oleksińcem Polnym i No­wą Wsią, płynie z zach. na wschód, mija Tomaszówkę Wyższą i Niższą, Sokołówkę Nową i Starą, od tej wsi zwraca się na płd. i pły­nie przez pow. latyczowski, mija Sudkowce, Krutoborodyńce, mko Zińków, poczem odgra­nicza pow. latyczowski od uszyckiego i od Pilipów Porosiatkowskich przepływa przez pow. uszycki, mija mko Mińkowce, Sokulec i pod Starą Uszycą uchodzi do Dniestru. Pły­nie z początku równiną, od Sokołówki ma brzegi dosyć wyniosłe, kamieniste, bieg by­stry, kręty. Od mka Minko wiec płynie głębokim parowem, o skalistych ścianach, two­rząc śliczne widoki. Długa około 105 w. Od praw. brzegu przybiera: Uszycę Małą al. liszkę, Pobujankę, Młynówkę i Żwańczyk, od lewego zaś Kadyjoweczkę, zwaną także Uszka, Studenkę, Hremiaczkę i Głęboczyk. Oprócz tego przyjmuje wicie pomniejszych strumieni, jak: Bobryk, Błotny, Siniucha i in. Rz. Uszyca i jej dopływy na wybrzeżach po­siadają pokłady fosforytów, z których naj­ważniejsze w Dżurdzówce, Borbuchach, Bednarówce, Werbce i Krutoborodyńcach. Uszyca tworzy wiele stawów, obraca 9 większych i 85 mniejszych młynów. 2.) U. Mała al. Usz­ka, rzeczka, w gub. podolskiej, prawy dopł. Uszycy. Ma źródła w pow. proskurowskim powyżej wsi Malinówki (Słobódki Głuszkowieckiej), płynie z płn. na płd., mija wsi: Pokutyńce, Hajdamaki, Proskirówkę, Słobódkę Malejowiecką, Sprysówkę i Jarowę i poniżej wsi Kużelowej uchodzi do Uszycy w pow. uszyckim. Długa 28 w.

Dr. M.—X. M. O.