Prusie

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. B. Chlebowskiego, t. 9, Warszawa 1888, s. 78-79.

[s. 79]

dliska, na wsch. Borowe (część Potylicza), na płd.-wschód. Huta Zielona, na płd. Potylicz i Dziewięcierz, na zach. Werchrata. Środkiem obszaru płynie Rata od zach. z Werchraty, na płd.-wsch. do Borowego i przyjmuje w obrę­bie wsi kilka dopływów od prawego brzegu. W dolinie Raty leżą zabudowania wiejskie. Wschód, część doliny moczarzysta (259 mt.). W połud. stronie obszaru leży las Bakowy (ze szczytem 329 mt.), w stronie płn. las Sosno­wy (269 mt.). Własn. więk. ma roli or. 94, łąk i ogr. 75, past. 6, lasu 1397 mr.; wł. mn. roli or. 391, łąk i ogr. 115, past. 17, lasu 6 mr. W r, 1880 było 55 dm., 296 mk. w gm., 5 dm., 21 mk. na obsz. dwor.; 31 rz.-kat., 264 gr.-kat., 22 izrael.; 16 Polaków, 276 Rusinów, 24 Niemców. Par. rz.-kat. w Potyliczu, gr.- kat. w Werchracie. We wsi jest cerkiew i hamernia miedzi. Za czasów Rzpltej należała do ststwa lubaczowskiego. W lustracyi z r. 1765 (rkp. Ossol., Nr. 2835, str. 122) czyta­my: „W tej wsi jest łan wybraniecki, na któ­rym siedzący Jacko, Matwij, Iwan i Stefan Hnaty, wybrańcy, reproduxerunt przywilej Najjaśn. Michała Króla w Warszawie d. 21 listopada R. P. 1760 uczciwym Hnatykom, braci rodzonym na łan cały dany, vigore cujus privilegii tychże samych prawo reprodukują­cych Hnatów przy łanie zachowujemy i pła­cenie łanowego corocznie po zł. 100 zaczyna­jąc od raty marcowej przy kwarcie dwoma ratami po zł. 50 naznaczamy. Osiadłośó i po­winności tej wsi: Ta wieś osiadła na ćwier­ciach 35 po 12 zagonów i zagrodach 7, z któ­rych do cerkwi należy się ćwierć jedna; pod wybrańcami ćwierci 4, pod mielnikami ćwierci 2 i zagroda, do arendy miejskiej razem i z tej wsi idącej ćwierci 3, reszta pod poddaństwem. Poddanych w tej wsi znajduje się z Tywonem i mielnikiem Nr. 12. Powinności te: Pod­dani z ćwierci osiadłej dni 4 pańszczyzny i szarwarków 4, pociężni ciągłem, piesi pieszo odbywają. Czynszyku drobnego gr. 24, furowego zł. 1, kurę 1 i jaj 5 oddają, a ze 3 zago­nów osiadłych czwartą część tych powinności pełnią. Czynszu stróżnego z ćwierci, że są krótkie, nie płacą, tylko ze staja sznurem mierzonego, na zimę sianego, zł. 1 gr. 6, a na ja­re gr. 18. Zgoła wszystkie powinności tak jak w Radrożu i Dziewięcierzu odbywają. Staw, na którym młyn o jednym kamieniu. Ten staw OO. Reformaci Rawscy za konsensem JW. Marszałka nadwornego zławiają, któ­ry w intratę nie rachuje się, ile nigdy w aren­dzie spust nie bywał, i stawek mały. Mielni­cy mają pół łanu i zagrodę; miarkę trzecią z tego młyna biorą, z którego za nieukarmienie wieprza zł. 15 gr. 15 z groszowym płacą. Powozów 3 o mil 12 dają, i z siekierą na tydzień dni 2 odbywają. Intrata roczna ze wsi wynosi 403 zł. 16 gr. 12 den. Arenda do aren­dy miejskiej potylickiej przyłączona. Lu. Dz.